این جمله ی قشنگو یه عزیز مهربون برام فرستاد ؛
حیفم اومد اینجا تو صفحه ی تنهایی ام نیارمش:
معبودا ! به بزرگی آنچه داده ای، آگاهم کن تا کوچکی آنچه را ندارم نا آرامم نکند.